جانبازان آسایشگاه ثارالله ....
سه شنبه, ۵ مهر ۱۳۹۰، ۱۰:۱۴ ق.ظ
آ مثل آسایشگاه .... (کمبود سر تیتر )
می خواهی بار وبندیل جمع کنی و سر بزنی به گعده ی نور بالا ها و دل سیر عطشت را التیام دهی که
نمی شود که نمی شود !....می دانی چرا ؟!..... چون ....باید محیا شد از بحهر قربانی ....نه ! نه!
خلاصه اینکه آسایشگاه جانبازان باز خودم را به جان خودم انداخت و چه کشاکشی است میان من با خویش .... و می گویم آسایشگاه ؟این من هستم که در آسایش ام یا او که در آسایشگاه با آرام بخش ... ؟! در خود نمی بینم که یک لحظه خویش را جای آن ها بگذارم .... و چشم انتظار روی ویلچر یا تخت نگاهم به در باشد .... نمی دانم منتظر که هستند ؟!من و تو یی که از روی بدهکاری وظیفه ی مان هست حد اقل برای بوسه بدستانشان به خود زحمت بدهیم و برویم ؟!!! یا نه چشمانشان به انتظار
حضرتش خیره به راه مانده ... . من الغریب الی الحبیب.....
